حجم زیادی از تولیدات صنعت فولاد برای تولید انواع مقاطع فولادی به ویژه لوله و پروفیل مبلی استفاده می شود. با توجه به گسترش روز افزون بازار این مقاطع ، تنها برای تامین نیاز کارخانه های این بخش ، تولید فولاد باید به میزان قابل توجهی طی سالیان آینده افزایش پیدا کند اما وجود مشکلاتی که در زمینه تامین مواد اولیه و انرژی مصرفی این صنعت وجود دارد به علاوه ی مشکلات محیط زیستی که آلاینده های تولیدی کارخانه ها ایجاد می کند فعالان این صنعت را بر آن داشته تا بدنبال راه حل این مشکلات و گسترش تولید باشند.
به نقل از دنیای اقتصاد در دوازدهمین همایش چشم انداز صنعت فولاد و سنگ آهن در مورد روند توسعه صنعت فولاد سبز و نحوه ی اجرا آن در کشور بحث های جدی و البته نتیجه بخشی در گرفت. با توجه به این که صنعت فولاد ایران نیز باید در تلاش باشد تا بتواند هماهنگ با ترند های جهانی پیش برود تغییر فرآیند های تولیدی و جایگزینی هیدروژن به جای کربن ضروری است. ادامه ی حیات صنعت فولاد وابسته به وجود ذخایر انبوه آهن به منظور تامین مواد اولیه است اما ذخایر کشور محدود است و با برنامه های توسعه ای صنعت فولاد همخوانی ندارد، پس راهکار عبور از این چالش چیست؟ در این نشست تخصصی ، اکتشاف عمیق معدنی به عنوان راهکار این معضل مورد بحث و بررسی قرار گرفت. اخیرا در حفاری های عمیق تر از ۱۹۰۰ متر که توسط بنگاه های داخلی انجام شده است بیش از ۲۷۰ میلیون تن سنگ آهن با خلوص ۶۰ درصد در این منابع کشف شد. اما مشکلاتی چون فضای نامساعد کسب و کار و نبود ماشین آلات با فناوری روز موانعی است که در مسیر توسعه ی این نوع اکتشافات وجود دارد.
در مورد تولید فولاد سازگار با طبیعت به عنوان چشم انداز گریزناپذیر این صنعت ، محمد مکملی استاد حوزه متالوژی و مواد دانشگاه تهران گفت : پیش بینی ها نشان می دهد تولید جهانی فولاد تا سال ۲۰۵۰ رشد هزار میلیون تنی خواهد داشت که چیزی در حدود ۱۴۰۰ میلیون تن مواد اولیه تولید آن از بازیافت آهن قراضه و مابقی باید از منابع سنگ آهن تامین بشود در نتیجه صنعت فولاد کشور نیازمند هماهنگ سازی خود با این تغییرات است. وی در ادامه افزود با توجه به این که برای تولید هر تن آهن ۱.۸ تا ۲.۲ تن دی اکسید کربن وارد طبیعت می شود و چیزی در حدود ۸ درصد سوخت های فسیلی در بخش صنعت فولاد استفاده می شود مسیری برای ایجاد تغییرات در این وضعیت باید ایجاد بشود تا ادامه روند تولید فولاد بدون تخریب بیشتر محیط زیست امکان پذیر باشد. به عقیده ایشان تنها راهکار ، تغییر منابع انرژی و مواد اولیه و جایگزینی هیدروژن به جای کربن است.