از زمان انقلاب فرهنگی تولید آهن و فولاد وجود دارد در آن زمان به وسیله زغال سنگ تولید انجام می شد و اکنون نیز در حال تغییر و تحول است. امید برآن است که محصولات و خدماتی ارائه شود که در تولید آن انتشار گاز دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای به مقدار ناچیزی برسد. برای این تحول بزرگ اصطلاحات و نام های مختلفی در نظر گرفته شده است. فولاد سبز یکی از این عبارات است که گاهی اوقات می توانند معنای کاملاً متفاوتی داشته باشند. فولاد بدون کربن و فولاد کم کربن از دیگر نام های مورد استفاده برای آن است.
صنعت فولاد دنیا نیز در حال توسعه محصولات فولادی با کربن بسیار کمتری نسبت به گذشته است و در سال جاری ، سال ۲۰۲۱ با استفاده از احیاکننده های مبتنی بر سوخت های فسیلی اقدام به تولید محصولات فولادی کرده اند. بسیاری از فولادسازان فن آوری هایی را به کار برده اند که میزان تولید گازهای گلخانه ای را در فرآیند تولید به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود.
- کارخانه آکو ورده برزیل از ذغال ۱۰۰٪ برای تولید محصولات فولادی و آهن کم کربن استفاده می کند.
- آرسلورمیتال در حال ساخت تاسیساتی در بلژیک برای تبدیل گازهای زائد کارخانه های فولادی به اتانول است که تولید سوخت های مصنوعی را ممکن می کند
- HBIS فولادساز چینی ، در حال ساخت یک پروژه آزمایشی متالورژی هیدروژن با ظرفیت ۱.۲ مگابایت است و با استفاده از فن آوری های هیدروژن سبز و آبی سعی بر به صفر رساندن دی اکسید کربن در فرآیند ساخت آهن و فولاد
- تاتا استیل در حال توسعه فناوری ابتکاری جدید ذوب آهن از طریق پروژه HIsarna خود است.
- تیسنکروپ و نیپون استیل نیز یک سری آزمایشات برای استفاده از هیدروژن در کوره های بلند آغاز کرده اند که هدف آن کاهش انتشار دی اکسید کربن ناشی از ساخت فولاد است.
فولاد تولید شده با استفاده از همه این فن آوری ها می تواند به عنوان فولاد کم کربن در نظر گرفته شود ، به احتمال زیاد تا سال ۲۰۵۰ آنچه که در حال حاضر فولاد کم کربن محسوب می شود کاملاً تغییر کرده باشد.
انجمن جهانی فولاد، واژه فولاد کم کربن را ترجیح می دهد و از آن استفاده می کند.
بسیاری از در زمینه بازاریابی محصولات جدید از فولاد سبز استفاده می کنند که به نوعی اشاره به محیط زیست است.
برای اشاره به فولاد ساخته شده با استفاده از فناوری های پیشرفته ، فولاد تولید شده از قراضه ، فولاد بازیافتی و دوباره تولید شده نیز استفاده شده است.
اما اصطلاح فولاد بدون کربن نادرست است زیرا برای اینکه درصد کربن فولاد کاملاً صفر باشد ، فولاد باید بدون هیچ گونه انتشار دی اکسید کربن تولید شود. در نهایت فولاد باید حاوی مقداری کربن باشد ، زیرا همین امر باعث تمایز آن از آهن خالص می شود. گرچه این کربن آلیاژی می تواند از منابع غیر فسیلی تأمین شود.
با این وجود اگر بتوان تعادلی بین گازهای گلخانه ای وارد شده در جو هنگامکه فولاد تولید می شود و انتشار گازهایی که از جو خارج می شوند، به دست آورد ، می توان از فولاد حاصل به عنوان فولاد خالص صفر یا کربن خنثی نام برد.
فولاد پاک هم یک اصطلاح فنی است که در صنعت فولاد برای اشاره به فولادهایی حاوی سطح ناخالصی کم ، اکسیدها ، اجزا یا سطح کم یا فوق العاده کم کربن محلول در فلز هستند استفاده می شود.
منبع: worldsteel
ترجمه: مونا تابان