گروهی از زمین شناسان آمریکایی ممکن است در داخل یک ابرآتشفشان باستانی که در امتداد مرز نوادا-اورگان قرار دارد، بزرگترین مخزن لیتیومی جهان را پیدا کرده باشند.
یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله Science Advances تخمین می‌زند که دهانه آتشفشانی مک‌درمیت، دهانه آتشفشانی بزرگی به طول تقریبی 45 کیلومتر و عرض 35 کیلومتر در جنوب شرقی اورگان و شمال نوادا، میزبان سنگ‌های رسی حاوی 20 تا 40 میلیون تن لیتیوم است.
سطح بالای منابع تخمین زده شده، بسیار بالاتر از مقدار لیتیوم موجود در نمکزارهای بولیوی را که مدتهاست رکورد بیشترین منبع لیتیوم را با حدود 23 میلیون تن متریک در اختیار دارند است.
حتی اگر این تخمین به دلیل تغییرات در ضخامت رسوب و/یا عیار لیتیوم، بالا باشد، موجودی لیتیوم موجود در مک درمیت کالدرا همچنان با 10.2 میلیون تن تخمین رتبه یک را به خود اختصاص می‌دهد. در این مطالعه آمده است که سالار د اویونی در بولیوی که قبلاً بزرگترین ذخایر لیتیوم روی زمین محسوب می شد.
طبق این مطالعه، کالدرا مک درمیت، به ویژه در بخش جنوبی آن در نوادا در منطقه ای به نام Thacker Pass، حاوی عیار لیتیوم بسیار بالا (تا 1 درصد وزن) است که بیش از دو برابر منابع لیتیوم رسی شناخته شده در سطح جهان است.
در حال حاضر، منابع لیتیوم جهان بیشتر در پگماتیت ها و رگه های گریزن (سنگ سخت) و آب نمک های تبخیری با ارتفاع بالا یافت می شوند.
Caldera مک درمیت نشان دهنده نوع سوم منبع لیتیوم به نام رسوبی آتشفشانی است که به صورت رسوبات مرتبط با مراکز آتشفشان سیلیسی رخ می دهد. این مطالعه نشان داد که مهمترین منابع رسوبی آتشفشانی در مک درمیت Caldera است.
اعتقاد بر این است که مک درمیت کالدرا حدود 19 میلیون سال پیش تشکیل شده است و آخرین فوران آن 16 میلیون سال پیش است. زمین شناسان بر این باورند که فوران مواد معدنی را از زمین به سطح سوق داد که باعث شد رس اسمکتیت غنی از لیتیوم باقی بماند. گسل‌ها و شکستگی‌هایی نیز از این انفجار ایجاد شد که راهی برای بالا آمدن لیتیوم به سطح دهانه ایجاد کرد.
آخرین افشاگری در مورد مک درمیت کالدرا و منابع بالقوه لیتیوم آن ممکن است نقطه عطفی برای نه تنها مسابقه آمریکا برای استخراج مواد معدنی حیاتی، بلکه برای کل صنعت باشد.
