لوله و پروفیل مبلی به واسطه ی ویژگی های بی نظیرشان از پرمصرف ترین انواع مقاطع فولادی هستند. در تولید این مقطع فولادی از ورق روغنی استفاده می شود. سطح با کیفیت و مناسب برای آبکاری، استحکام بالا، وزن کم، دقت ابعادی خوب، قیمت مناسب از جمله ویژگی های ورق روغنی است که باعث شده لوله و پروفیل مبلی تا این حد پرمصرف باشد. با توجه به کاربرد گسترده ی این مقاطع فولادی در انواع صنایع، آن ها برای رسیدن به شکل مورد نظر، نیاز هست تحت فرآیند های گوناگونی قرار بگیرند. ویژگی های بی نظیر ورق روغنی باعث شده این مقاطع نیز بدون ایراد و یا با کمترین ایراد بتوانند این فرآیند ها را پشت سر بگذارند. از جمله پرکاربرد ترین فرآیند های تخصصی لوله و پروفیل مبلی می توان به برشکاری، کشش، پلیش، خمکاری و آبکاری آن ها اشاره کرد.
برشکاری لوله و پروفیل مبلی: کیفیت و چگونگی انجام برشکاری لوله و پروفیل مبلی بسیار حائز اهمیت است چرا که می تواند به طور مستقیم کیفیت سایر فرآیند ها را تحت تاثیر قرار دهد. سه روش کاربردی برای برشکاری این مقاطع فولادی وجود دارد: ۱. برش با اره نواری، ۲. برش با اره دیسکی و ۳. برش با اره آتشی. در اولین روش اره نواری با ساییدن زائده های دندانی خود بر بدنه ی مقاطع فولادی آن ها را برش میدهد. گرچه کیفیت سطح برش در این روش خیلی مناسب نیست اما این اره پلیسه تولید نمی کند و از دقت بالایی برخوردار است. در روش دوم اره دیسکی در محلی ثابت شده و حول یک محور افقی دوران می کند به همین خاطر فقط به صورت عمودی می تواند مقطع را برش بدهد. برش با اره دیسکی یکی از بهترین و بی نقص ترین انواع روش های برشکاری می باشد. اثر حرارتی ایجاد نمی کند، قطعات را با دقت ابعادی بالایی برش میدهد، پلیسه ایجاد نمی کند و سطح برش با کیفیتی دارد. و اما برشکاری با اره آتشی یکی از ساده ترین روش های برشکاری است اما محصول نهایی آن با ایرادات زیادی چون اثر حرارتی، دقت ابعادی پایین، پلیسه و سطح برش ناصاف همراه است.
کشش لوله مبلی: کشش لوله با عبور آن از قالب دوزه انجام می شود. از فرآیند کشش به طور کلی برای تغییر قطر، ضخامت و فرم مقاطع فولادی استفاده می شود اما امروزه با توجه به تنوع زیاد ضخامت ورق، برای تغییر ضخامت از فرآیند کشش استفاده نمی شود و بیشترین کاربرد این فرآیند در تغییر قطر لوله و پروفیل و یا فرم آن ها می باشد. با توجه به رفتار پیش بینی ناپذیر گوشه های پروفیل طی فرآیند کشش معمولا ورودی دستگاه های کشش، لوله است که با تغییر قطر و شکل مقطع می تواند همراه باشد.
پلیش لوله و پروفیل مبلی: پیش از آبکاری، برای ایجاد سطحی صاف، صیقلی و بدون زنگ و آلودگی از پلیش استفاده می شود. پلیش به طور کلی به فرآیندی گفته می شود که طی آن با استفاده از روش ها و دستگاه های مختلفی زنگ، جرم و ناخالصی سطح لوله و پروفیل مبلی زدوده می شود. بسته به نوع و وضعیت فولاد مقطع، از روش های گوناگونی چون شات بلاست، گیلانس های دستی، دستگاه های ویبره، سند بلاست و … استفاده می شود.
خمکاری لوله و پروفیل مبلی: یکی از متداول ترین فرآیندها، خمکاری لوله و پروفیل مبلی می باشد که می تواند به صورت دستی یا اتومات با گرم یا سرد کاری انجام بشود. با ایجاد خم در مقطع فولادی، دیواره ی داخلی فشرده و دیواره ی خارجی کشیده می شود به همین خاطر به دست آوردن شناختی کامل در مورد خواص و ویژگی های ورق آن، لازمه ی انجام خمکاری بدون نقص و ایراد است. علاوه بر آگاهی از خواص ورق استفاده از ابزاری چون مندرل و قالب دنباله ی خم بسیار تاثیر گذار است. این ابزار با ایجاد فشار از داخل و خارج، در محل خم مانع از چین خوردگی و ایرادات بعدی می شوند.
آبکاری لوله و پروفیل مبلی: آبکاری راهکاری به نسبت ساده و کم هزینه برای ایجاد مقاومت در برابر زنگ زدگی و خوردگی است. این فرآیند باید پیش از سایر فرآیند ها انجام بشود. از فلزات گوناگونی برای آبکاری لوله و پروفیل مبلی استفاده می شود که متداول ترین آن روی، مس و نیکل-کروم می باشد. انتخاب مناسب ترین فلز برای آبکاری بستگی به محصول نهایی تولیدی دارد. آبکاری مقاطع فولادی با فلز روی یا همان گالوانیزاسیون پرمصرف ترین روش آبکاری است. در این روش یک لایه ی محافظ از فلز روی بر سطح فولاد کشیده می شود. این لایه در واکنش با اکسیژن هوا تولید روی اکسید می کند و مانع از واکنش فولاد با اکسیژن و تولید اکسید آهن (زنگ آهن) می شود. آبکاری با فلز مس به روش الکتریکی انجام می شود. از این نوع آبکاری گاهی برای ضد زنگ کردن فولاد و گاهی به عنوان پایه ی سایر آبکاری ها استفاده می شود. آبکاری با نیکل-کروم پرمصرف ترین نوع آبکاری است. در این روش از نیکل برای ضد زنگ کردن و از کروم برای زیبا سازی محصول استفاده می شود.
:REFERENCES
?What is the Process of Metal Polishing