تبدیل سختی برینل به راکول

به توانایی مقاومت یک ماده در برابر تغییر شکل، نفوذ، خراش و فرورفتگی، سختی می‌گویند. یعنی اگر دو ماده داشته باشیم و نیرویی را تحت شرایطی یکسان به آن‌‌ها وارد کنیم ماده‌ای که سختی کمتری دارد خراش، فرورفتگی، نفوذ یا تغییر شکل بیشتری را تجربه می‌کند. نتیجه‌ی این آزمایش به ما نشان می‌دهد که ماده مورد نظر برای استفاده در چه کاربردی مناسب‌تر می‌باشد. به همین دلیل است که سختی به عنوان یکی از مهمترین پارامترها در مهندسی به شمار می‌رود.

سختی برینل یک روش استاندارد برای اندازه گیری سختی مواد است. این روش توسط مهندس سوئدی یوهان آگوست برینل در سال 1900 ابداع شد. در این روش، یک ساچمه با قطر استاندارد بر روی سطح ماده مورد آزمایش قرار می گیرد و با یک بار استاندارد به مدت استاندارد فشرده می شود. پس از برداشته شدن بار، اندازه قطر فرورفتگی ایجاد شده توسط ساچمه اندازه گیری می شود.

سختی راکول یک روش استاندارد برای اندازه‌گیری سختی مواد است. این روش توسط استنلی راکول در سال 1919 ابداع شد. در این روش، یک جسم مخروطی یا کروی با قطر مشخص بر روی سطح ماده مورد آزمایش قرار می‌گیرد و با یک بار اصلی و یک بار جزئی به مدت مشخص فشرده می‌شود. پس از برداشته شدن بار اصلی، عمق فرورفتگی ایجاد شده توسط جسم اندازه‌گیری می‌شود.

مطلب مرتبط: جدول سختی فلزات

تبدیل سختی برینل به راکول

تبدیل سختی برینل به راکول به صورت تقریبی و برای متریال های مختلف متفاوت است. در زیر برخی از روابط تبدیل ارائه شده است:

سختی برینل (HB) به سختی راکول C (HRC):

HRC = 100 * HB / (HB + 90)

سختی برینل (HB) به سختی راکول B (HRB):

HRB = 130 * HB / (HB + 100)

سختی برینل (HB) به سختی راکول S (HRS):

HRS = 100 * HB / (HB + 50)

به عنوان مثال، سختی برینل یک نمونه فولاد سخت برابر با 500 است. تبدیل این عدد به سختی راکول C به صورت زیر است:

HRC = 100 * 500 / (500 + 90)

HRC = 60

بنابراین، سختی راکول C این نمونه فولاد برابر با 60 است.

لازم به ذکر است که این روابط تبدیل تنها برای مقادیر سختی برینل بین 20 تا 600 دقیق هستند. برای مقادیر سختی برینل خارج از این محدوده، باید از روابط تبدیل دقیق تر استفاده کرد.