منظور از قطعات سنگین، قطعات فلزی هستند که ضخامت و وزن بالایی دارند. به طور کلی، قطعات سنگین را می‌توان قطعاتی دانست که ضخامت آنها بیش از 5 میلی‌متر یا وزن آنها بیش از 100 کیلوگرم باشد. قطعات سنگین در صنایع مختلف، از جمله صنایع ساخت و ساز، صنایع نفت و گاز، صنایع خودروسازی و صنایع هوافضا مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله نمونه‌های قطعات سنگین می‌توان به موارد نظیر ستون‌ها و تیرهای ساختمانی، مخازن نفت و گاز، بدنه خودرو و قطعات هواپیما اشاره کرد.

جوشکاری و برشکاری قطعات سنگین، فرآیندهای پیچیده‌ای هستند که نیاز به مهارت و تجربه بالایی دارند. در این فرآیندها، از تجهیزات و مواد خاصی استفاده می‌شود که ایمنی جوشکار و اطرافیان او را تضمین می‌کند.

جوشکاری قطعات سنگین

جوشکاری قطعات سنگین، فرآیندی است که در آن دو یا چند قطعه فلزی با استفاده از حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. این فرآیند برای اتصال قطعات فلزی با ضخامت و وزن بالا استفاده می‌شود. در جوشکاری قطعات سنگین، از انواع مختلفی از روش‌های جوشکاری استفاده می‌شود. رایج‌ترین روش‌های جوشکاری قطعات سنگین عبارتند از:

  • جوشکاری قوس الکتریکی: در این روش، از یک منبع انرژی الکتریکی برای ایجاد قوس الکتریکی بین الکترود و قطعه کار استفاده می‌شود. حرارت ایجاد شده توسط قوس الکتریکی، باعث ذوب شدن فلز الکترود و قطعه کار می‌شود.
  • جوشکاری گاز: در این روش، از یک منبع انرژی گازی برای ایجاد حرارت مورد نیاز جوشکاری استفاده می‌شود. رایج‌ترین گازهای مورد استفاده در جوشکاری گاز، آرگون و استیلن هستند.
  • جوشکاری پلاسما: در این روش، از یک منبع انرژی پلاسما برای ایجاد حرارت مورد نیاز جوشکاری استفاده می‌شود. پلاسما، حالت چهارم ماده است که از یون‌های باردار تشکیل شده است.

برای آشنایی بیشتر با جوشکاری و انواع آن، مطالعه مقالات زیر را به شما پیشنهاد می‌نماییم:

قیمت قوطی آهن

برشکاری قطعات سنگین

برشکاری قطعات سنگین، فرآیندی است که در آن قطعات فلزی با استفاده از حرارت یا فشار به قطعات کوچکتر تقسیم می‌شوند. این فرآیند برای جداسازی قطعات فلزی با ضخامت و وزن بالا استفاده می‌شود. در برشکاری قطعات سنگین، از انواع مختلفی از روش‌های برشکاری استفاده می‌شود. رایج‌ترین روش‌های برشکاری قطعات سنگین عبارتند از:

  • برشکاری با اکسی استیلن: در این روش، از ترکیب گاز اکسیژن و گاز استیلن برای ایجاد حرارت مورد نیاز برشکاری استفاده می‌شود.
  • برشکاری با پلاسما: در این روش، از یک منبع انرژی پلاسما برای ایجاد حرارت مورد نیاز برشکاری استفاده می‌شود. برش پلاسما (Plasma Cutting) به عنوان یک روش متفاوت ظاهر می‌شود و قدرت گاز یونیزه را برای برشکاری فلزات با سرعت و دقت بی سابقه‌ای معرفی می‌کند. این روش که در دهه 1980 متولد شد به سنگ بنای ساخت فلزات مدرن تبدیل شده است و ترکیبی از کارایی و تمیزی را ارائه می‌دهد. در قلب برش پلاسما، استفاده از گاز یونیزه شده است. هوای فشرده، همراه با یکی از گازهای نجیب یعنی هلیوم، نئون، آرگون، کریپتون، زنون یا رادون با فشار بالا از طریق یک نازل به پیش می‌رود. این امر یک قوس الکتریکی ایجاد می‌کند که گاز را یونیزه می‌کند و آن را به حالت پلاسما تبدیل می‌کند. پلاسمای پر انرژی که اکنون قادر به رسیدن به دمای بیش از 30000 درجه است به ابزاری برای برش دقیق تبدیل می‌شود. برش پلاسما از یک سیستم منبع تغذیه برای ایجاد یک قوس الکتریکی استفاده می‌کند که گاز را یونیزه می‌کند و آن را به پلاسما تبدیل می‌کند. پلاسما یک گاز یونیزه شده است که در آن ذرات باردار به طور آزاد حرکت می‌کنند. پلاسمای تولید شده توسط برش پلاسما بسیار داغ است و قادر به ذوب فلزات با سرعت و دقت بالا است.
  • برشکاری با لیزر: در این روش، از یک پرتو لیزر برای ایجاد حرارت مورد نیاز برشکاری استفاده می‌شود. این روش انرژی متمرکز پرتو لیزر را برای دستیابی به برش‌هایی با دقت و ظرافت قابل توجه مهار می‌کند. در قلب برش لیزری، خود لیزر قرار دارد؛ دستگاهی که پرتو متمرکزی از نور منسجم را ساطع می‌کند. این انرژی نور شدید به موادی که قرار است برش داده شود، ذوب شود، سوزانده یا تبخیر شود هدایت می‌شود. نتیجه برشی با حداقل اعوجاج مواد و کیفیت لبه استثنایی است. یکی از ویژگی‌های برجسته برش لیزری تطبیق پذیری آن در طیفی از فلزات است. چه با آهن، فولاد، آلومینیوم و یا مس کار کنید، پرتو لیزر ثابت می‌کند که یک ابزار جهانی و بی‌نظیر است. این روش می‌تواند ورق‌هایی با ضخامت 0.2 تا 20 میلی‌متر را مدیریت کند که سازگاری آن را با نیازهای مختلف صنعتی نشان می‌دهد. ویژگی تعیین کننده برش لیزری در دقت آن نهفته است. این روش با توانایی دستیابی به برش‌هایی با تلورانس‌هایی به اندازه 0.01 میلی‌متر از بسیاری از روش‌های دیگر در حوزه دقت پیشی می‌گیرد. پرتو لیزر یک مسیر از پیش تعیین شده را دنبال می‌کند که توسط کنترل عددی کامپیوتری (CNC) هدایت می‌شود و اطمینان حاصل می‌کند که هر برش طرح مورد نظر را با دقت بالا منعکس می‌کند.

ایمنی در جوشکاری و برشکاری قطعات سنگین

جوشکاری و برشکاری قطعات سنگین، فرآیندهایی هستند که خطرات زیادی را برای جوشکار و اطرافیان او به همراه دارند. از جمله خطرات این فرآیندها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. سوختگی: حرارت ایجاد شده در جوشکاری و برشکاری، می‌تواند باعث سوختگی جوشکار و اطرافیان او شود.
  2. جریان الکتریکی: در جوشکاری قوس الکتریکی، وجود جریان الکتریکی می‌تواند باعث برق گرفتگی جوشکار شود.
  3. دود و گازهای سمی: دود و گازهای سمی ناشی از جوشکاری و برشکاری، می‌توانند باعث آسیب به سلامت جوشکار و اطرافیان او شوند.

برای کاهش خطرات جوشکاری و برشکاری قطعات سنگین، باید اقدامات ایمنی لازم را انجام داد. از جمله اقدامات ایمنی که باید در این فرآیندها انجام داد، می‌توان به موارد نظیر استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب، تهویه مناسب محل کار و رعایت فاصله ایمنی اشاره کرد.

فرآیند, مقالات در گروه صبا | نویسنده : امید مرادی | بروزرسانی : 2 بهمن 1402